Gülnur Yoleri

"Her resim kutsal bir limana yapılan yolculuktur." Ben de bu yolculukta, aslında belli bir akıma bağlı kalmadan, hislerimi ve fikirlerimi izleyiciye gerçekçi ve soyut izlenimlerle vermeye çalışıyorum. Bunun için de sürdürülebilirliği sağlamak adına atık malzemeler kullanarak çalışmalar yapmaktayım. Aynı zamanda doku oluşturmak için kum ve taş tozu kullanıyorum. Bu işin teknik kısmı elbette ki. Fakat bana göre amaç sadece doku oluşturmak olamaz.  Aslında amacım anlatmak istediğim şeyleri ya da oluşturduğum kompozisyonlar içerisinde var etmeye çalıştığım vintage, rustic, paslanmış, küflenmiş ve çürümüş görüntüleri oluşturarak, bunları izleyicinin hissetmesini sağlamak, o eskimişliği hissettirebilmek. Bu tabii ki geçmişe bağlı kalmak değil; "yaşamış" olmak, "var" olmak demek bana göre. Belki herkesin düşüncesi aynı olmayabilir ama  zaman dediğimiz kavram bir bütünü temsil  eder. Ben de bu bütünü izleyiciye hissettirebilmek için çoğunlukla çalışmalarıma hem yeniyi hem de eskiyi anımsatan çizimler sığdırıyorum. Bunun sebebi eskiyi ve yeniyi bir arada görebilmek, bütünü korumak. Paslanmış demirler ve sıvası bozulmuş çatlak duvarlar bana ilham veriyor. Bu nedenle bana göre önemli olan şey bu yolculuk sürecinde çatlaktaki güzelliği görebilmektir.