Düşmek ayıp değildir. Ayıp sanılanı saklamaktır asıl ayıp olan... İstemek ayıp değildir; bir beklenti içerisine girmek, umut etmek de öyle... Bir papatyanın konuştuğunu düşünen birisi deli değil, derindir! İyi bir yaşam isteyen biri aç gözlü değil, yaşamak istiyordur. Fikrini söylemek isteyen biri saygısız değil, kendisinin dinlemeyi becerebilene saygı duymak istiyordur. Ölçü, çok değerli bir pusuladır. Bu pusulayı kullanarak hem herkesi yönetebilir, hem de herkesten ileriye yükselebilirsiniz. Örneğin iyilik ölçüsü yalnızca kendisine sunulandan ibaret olan birisi, daha fazlasını görmediği için elindekini en iyisi sanar. Yanlış evliliklerde bastırılan kadınlar, yeryüzündeki dinlerde sunulan vaatler; küçük yaşta aileden alınan terbiyeyle kendi ebeveynlerini dünyanın en dürüst, en mukaddes insanları sananlar. Saymakla bitmez... Şunu unutmayın: Kendi öz saygınız için asla kimseyi, kendinizden üstün görmeyin. Eşleriniz, size çiçek aldığı için romantik biri olmasın, özel günlerdeki hediyeler sizleri gerçekleri görmekten alıkoymasın. Dinlerde sunulan cenneti, valhalayı, reenkarnasyonu ya da sonsuz yaşamı haketmek için figürleştirilmiş Tanrı çeşitlerinin taleplerini yerine getirmeyin. Ebevenlerinizin sizi büyütmüş ve kendi başınıza düşünebilecek çağa gelene kadar sizin ihtiyaçlarınızı karşılamış olmasından dolayı onlara borçlu hissetmeyin. Ne alınan çiçek ya da hediye nitelik kazandırabilmeli birine, ne de cennet var diye iyilik yapmalı insan; ne sırf doğurdu, emzirdi diye değerli olmalı birisi, ne de para kazandı diye ailedeki her birey zerinde sınırsız yetkili olmalı bir insan... Size hediye alanla değil, harika bir hayatı sunanla birlikte olmanız bir şans olmamalı çünkü bir birlikteliğin harika olmamasının tek şartı her iki tarafın da harika birer insan olmasıdır. İyilik yapmanızı sebebi Tanrı'nın gözüne girmek değil, kendinizi gerçekleştirmek olmalıdır. Türkiye şartlarında ortalama 3-5 dakika aralığındaki bir birleşmeden doğdunuz. Ebeveynleriniz, sizi dünyaya getirme kararlarını kendileri aldılar. Dolayısıyla siz onlara değil; aslında onlar, sizlere çok şey borçlular. Düşünün bir kadın ancak bir bebek sayesinde anne olabilir; bir erkek de baba... Bir bebek, ailedeki en saf, en masum şeydir ve sizin doğumunuzla birlikte birçok güzel şey de Ebevenlerinizin hayatına dahil olmuştur. Bu duygular parayla satın alınamaz, uyuşturucu maddelerle böylesine manevi doygunluğa ulaşılamaz. Bir bebeğin aileye kattığı değer asla başka bir değerle mukayese olamaz. Peki sizce, kim kime, ne borçludur?

Bunların hepsi toplumsal kurallardır ve bu kurallar düzen sağlamak içindir. Bir koşula tabii olan "X" , koşul ortadan kalkarsa "X-X" olur. Dolayısıyla kavram kendi içerisine çöker. O yüzden elite bir mahallede yoldan geçen başka mahallenin insanı yere tükürmez. Kurallar; coğrafya, din ya da yapay değerler üzerine inşaa edilirse çevreden gelen her karşıt fikir, toplumu dağıtarak böler. Aynı takımı tutanların aralarındaki iletişim kadar insan olmayın; eşinize, yalnızca iyi gözükmek için hediye almayın. Günün birinde cennete gidebilmek için iyilik yapan bir insan olmayın; sadece ebeveynler diye onların da eleştirilebilir olduğunu aklınızdan çıkarmayın.

Siz, siz olun ama başkası olmayın!