Ataerkillik, erkek otoritesine dayanan bir tür toplumsal örgütlenme düzeni.  Bu düzenin temelini erkeğin üstünlüğü fikri oluşturur; soy erkekler tarafından belirlenir, hakimiyet erkeklerindir. Bu toplumlarda erkeklere kadınlardan daha çok saygı gösterilir. Bu erkek üstünlüğü ilkesi etrafında, toplumun kültürü, adetleri, inancı ve mitolojisi, anaerkil düzenli toplumunkinden farklı bir biçim oluşturur. 

Ataerkil olduğu söylenen toplumlar arasında büyük farklılıklar göze çarpmaktadır. Ataerkillik, maço kültürün yaygınlaşmasına da zemin hazırlamıştır. Bu kültürde ailenin reisi erkektir, kadının uyması gereken kuralları belirleyense, erkek aracılığıyla, dindir. Kadın eksik cins olarak bu kurallardan sapma gösterirse erkek onu uyarmakla görevlidir. Eteğinin boyu, kimlerle arkadaş olacağı, nereye gidebileceği, nelerin yasak olduğuna kadar geniş bir yelpazeye yayılır bu görevin kapsama alanı. 

Erkek parayı getiren, kadına ve çocuklara bakan, dolayısıyla bütün kararları alma yetkisine sahip olandır. Kadına düşen evdeki düzeni sağlamak, yenen yemeği pişirmek, çocukların bakımı ve eğitimleriyle ilgili yapılması gerekenleri yapmaktır, yani bir nevi köleliktir.

Ben bu çizimimde ataerkil bir toplumda büyüyen , bu kültürün gereksinimleri zorla dayatılan , kendi iradesi ile hareket edemeyen ve bu kültürü reddetmesi halinde fiziksel duygusal veya ekonomik şiddet uygulanan güvenliği olmayan kadınları anlatmak istedim.

Kendisine düşünme tanınmayan kadınlara dikkat çekmek için nü kadın figürünün kafasını yapmamaya karar verdim. Çizimimdeki çıplaklık vurgusunda bu kültürde, kadının sadece bir seks objesi olarak görülmesine atıfta bulundum.

vücuduna dolanan bandaj ise kısıtlanmayı , bağımsızlığının olmamasını temsil ediyor. Ve çizimin genel olarak koyu tonlarda ve monochrome olması , bu durumun gerici yobaz ve karanlık bir zihniyet olduğunu simgeliyor.

Eren Dinç